Przez ostatni miesiąc przed akademią ostro trenował, by stać się szybszym. Poprosił nawet matkę, by nauczyła go Shunshin no Jutsu.

Po zdanym egzaminie na Genina Kyuzo wrócił do domu gdzie czekali na niego jego matka, siostra i wujek.
W ułamku sekundy został przez nich osaczony, ich spojrzenia skojarzyły mu się z małym dzieckiem ,które patrzy przez szybę na wymarzoną zabawkę...

-No co ?? - spytał się z niepokojem
-Jak to co ?! Zdałeś !! ?? - krzyknęła Kuniko łapiąc go za ramiona i potrząsając nim nieznacznie
W jego myślach dziecko z zabawką szybko przemieniło się w wygłodniałego sępa wpatrującego się w konającą zdobycz. Szybko jednak zignorował tą myśl i uśmiechając się szeroko powiedział.
-No jasne !
Kuniko rzuciła się na syna by go wyściskać, w ślad matki poszła jego młodsza siostra
Wyobraźnia Kyuzo znowu go zaskoczyła podsuwając mu obraz dwóch węży, które starają się pozbawić go tchu...
Błagającym wzrokiem spojrzał na wujka.
Hisashi - bo tak miał na imię jego wujek - podszedł bliżej, poczochrał bratanka po głowie i powiedział
- No już, już, starczy bo się nam chłopak udusi.

Do wieczora siedzieli przy stole i dyskutowali na najróżniejsze tematy. Koło północy matka zagoniła Kazumi do łóżka.
Wróciła do salonu z dość sporym pudłem i czymś wąskim i podłużnym zawiniętym w czarny materiał.
Położyła obie rzeczy na stole po czym usiadła. Przez dłuższą chwilę milczała wpatrując się  w ćmę obijającą się o lampion lecz w końcu się odezwała.
-To jest - podała mu przedmiot zawinięty w materiał - washizaki, które należało do twojego ojca....
Zawsze mówił, że chce ci to dać, gdy zostaniesz Shinobi... Jest przekazywany z ojca na syna od pokoleń. Twój dziadek mówił, że należał do jednego z pierwszych Uchiha. - zaśmiała się głośno - Chociaż twój dziadek mówił wiele rzeczy. Ale to fakt, wygląda na dość stary... Kto wie - dodała i uśmiechnęła się serdecznie

Kyuzo delikatnie zaczął odwijać materiał, który okazał się dość sporym, na środku miał wyszyty symbol klanu Uchiha.
Podniósł miecz, który okazał się być trochę dłuższy niż standardowe washizaki, ostrze rzeczywiście wyglądało na stare, lecz nie miało wyszczerbień i było diabelnie ostre.

-Ten miecz przewodzi chakre, ale tylko gdy użytkownik ma uaktywnionego Sharingana. - powiedziała Kuniko
-A teraz czas na drugi podarunek - wtrącił się Hisashi i wskazał pudło

Kyuzo położył pudło przed sobą i je otworzył. W środku był stos kartek, zapisanych od góry do dołu.

-To są notatki twojego ojca, znajduje się tam wszystko na temat Sharingana, pomyśleliśmy z twoją matką, że damy ci to kiedy będziesz gotowy, ale ten czas przyszedł wcześniej niż przypuszczaliśmy.

Rozmawiali jeszcze przez chwile po czym pożegnali się z Hisashim i udali się do swoich sypialni.
Kyuzo zaczął czytać notatki ojca, było tam wiele informacji na temat korzystania z umiejętności jakie posiada Sharingan. Było tam praktycznie wszystko co powinien wiedzieć posiadacz tegoż Doujutsu.
Jednak szczególnie zainteresowały go wzmianki na temat czwartego poziomu Sharingana. Pod rysunkiem dziwnego wzoru toboe widniał napis; Mangekyou Sharingan...

Po walce z Xenilem i Aiyoku, Kyuzo postanowił, że każdą wolną chwilę spędzi trenując.
Stojąc na placu za domem Kyuzo z uaktywnionym Sharinganem trenował kontrolę chakry.
*Cholerne dzwonki... Muszę być śilniejszy...* Nagle przypomniała mu się walka z Heihachim.
Moment, w którym zaatakował go katonem.

Otworzył oczy i krzyknął
-Katon: Goukakyuu no Jutsu - z ust wypłynął płomień dwa razy większy niż normalnie. Plac oświetliła wielka chmura ognia. Kyuzo zdziwiony tym odkryciem uśmiechnął się tylko...

Przez kilka następnych dni cały czas trenował. Dzięki notatkom ojca usprawnił trening na poprawianie szybkości przy pomocy Sharingana co dawało widoczne skutki.
Pewnego wieczora udało mu sięn awet użyć technikę Katon: Endan, którą skopiował od Xenila. Jednak wykonanie nadal pozostawiało wiele do życzenia.

Po czasie odkrył też, że zwiększył się jego zapas chakry.

Po treningach, przed snem studiował notatki ojca, dzięki temu dowiadywał się coraz więcej o możliwościach Sharingana.

TIME SKIP

Rok Pierwszy

Kyuzo po walce z Zabuzą uświadomił sobie, że jest zbyt słaby.  Jego cichą obsesją stał się trening i ulepszanie swoich umiejętności.
Z pomocą Xenila udało mu się odkryć swój drugi żywioł, Raiton.
Przez cały rok ciężko pracował, by stać się silniejszym, po czasie udało mu się uaktywnić drugie toboe jego Sharingana. Dzięki temu, zaczął tworzyć nowe Jutsu, które wymagało mistrzowskiej umiejętności kontroli chakry.
Chociaż czynił postępy nadal nie był wstanie ulepszyć swojej techniki.
Z czasem zaczęto mu zlecać misje na froncie, to sprawiło, że stał się silniejszy i siłą
rzeczy, wydoroślał.



Rok Drugi

Wojna trwa już dwa lata. Dzięki nieustannym walkom i bitwom, Kyuzo znacznie poprawił swoją szybkość, którą niemal dorównywał Sasuke. Jednak życie w nieustającym ciągu krwawych walk sprawiło, że Kyuzo się zmienił. Jego empatia i arogancja zostały zastąpioneprzez obojętność i oziębłość, a poczucie humoru przez sarkazm, jednakże wiedział, że zawsze może liczyć na wsparcie rodziny i przyjaciół. Chyba tylko to sprawiło, że nie zatracił się zupełnie.
Powrócił także do tworzenia swojej techniki, którą nazwał w końcu Shuuha Raikou.
Chociaż, dalej nie był w stanie jej ukończyć sprawił, że w obecnej formie nadawała się już do walki.
Podczas jednego z ataków na wioskę zginą wujek Kyuzo, Hisashi.
Podczas tego wydarzenia Kazumi "obudziła" w sobie Sharingana. Miesiąc później, ze względu na ogromny talent, przyjęto jądo akademii.
Matka Kyuzo, Kuniko awansowała na stanowisko jednego z dwóch zastępców kapitana.
Kyuzo dowiedział się, że Heihachi żyje i przyłączył się do przeciwnej strony konfliktu.
Wyszło także na jaw, że Xenil zataił to przed nim . I chociaż, mówił, że to dla jego dobra, Kyuzo nie był w stanie wybaczyć, faktu, że ukryto przed nim tak ważną dla niego informację.



Rok Trzeci

Kyuzo w wolnym czasie stworzył kilka pomniejszych Jutsu, które zyskały popularność
i były używane, przez Shinobi Konohy.
Jego Jutsu i osiągnięcia na froncie przysporzyły mu niemałej sławy.
Kazumi, która w ukończyła już akademię została wysłana na misję.
Drużyna składała się z 5 osób, ich zadaniem było infiltracja bazy Heihachi'ego i śledzenie
jego poczynań.
Dwa dni później Kyuzo wrócił z misji dyplomatycznej, w której przewodził jako kapitan.
Udał się do gabinetu Hokge, by zdać raport. Zastał tam Tsunade, wypełniającą jakieś dokument.
- Hokage-sama, melduje, że misja zakończyła się sukcesem. Taki-Gakure weźmie udział w konflikcie
i przyłączy się do nas.
Tsunade westchnęła ciężko.
- Wreszcie jakiś dobre nowiny. Dobrze się spisałeś, wynagrodzenie dostaniesz jutro. Możesz odejść.
- Aha, podobno Kazumi dostała pierwszą ważną misję... Mogę wiedzieć, co jest celem?
Tsunade zmarszczyła brwi i po chwili powiedziała.
- Infiltracja bazy Miyazaki Heihachi'ego...
Kyuzo przez chwilę patrzył się z niedowierzaniem na Tsunade.
- Wysłaliście Genina, który miesiąc temu ukończył akademię na misję infiltracyjną?! Ile osób
liczy jej drużyna?
- Pięć, i bądź łaskaw zmienić swój ton - powiedziała zdenerwowana
- Wyruszam jako ich wsparcie!
- Nie... Zostaniesz tutaj, uzyskaliśmy informację, że wioska może zostać zaatakowana, będziemy
potrzebo...
- Nie masz prawa mnie tu trzymać podczas, gdy moja siostra jest na terenie wroga! Wyruszam
natychmiast!! - przerwał jej Kyuzo
- Milcz! Jestem Hokage i mam do tego pełne prawo! Udasz się do swojego senseia po szczegóły
i zostaniesz w wiosce! TO JEST ROZKAZ! Zrozumiano?!
Kyuzo natychmiast się opanował.
- Tak jest. - powiedział, jego twarz nie zdradzała, żadnych emocji ale oczy wyrażały głęboką
nienawiść.
Ukłonił się i powiedział.
- Gomenasai Hokage-sama
Wyprostował się i znikł.
Wrócił do domu zaczął zbierać ekwipunek. Po zmroku włamał się do gabinetu Hokage i znalazł mapę
z lokacją bazy, wziął ją ze sobą i opuścił wioskę.
Popołudniu następnego dnia, dotarł na miejsce. Baza była ukryta w paśmie górskim. Składał się na
nią system tuneli we wnętrzu niewielkiego wzgórza.
Kyuzo wbiegł do środka, tunele ciągnęły się bez końca, baza wydawała się zupełnie opuszczona.
Nagle Kyuzo zobaczył zwłoki, trzech Shinobi z Konohy i kilku najemników. Szedł dalej i dalej,
w końcu zaczął biec. Po chwili dotarł do jakiejś większej jaskini. Tuż pod lampą, o ścianę były
oparte jakieś zmasakrowane zwłoki. Kyuzo rozpoznał standardową kamizelkę Konohy.
Kawałek dalej leżało ciało dziewczyny.
Kyuzo podszedł po woli, uklęknął i odwrócił jej głowę. Jego oczom ukazała się zakrwawiona twarz
Kazumi. Skulił się, z jego oczu płynęły łzy. Leżał tak przez chwile, lecz kątem oka zobaczył, że jego
siostra zaciska na czymś dłoń. Delikatnie rozluźnił uścisk i podniósł palec z sygnetem.
Nagle do niego dotarło, że już widział ten sygnet. Widział go na palcu Heihachi'ego, gdy sięgał
do zwłok jego ojca.
Jak piorun uderzyła go fala nienawiści i chęci zemsty. Wstał, toboe na jego Sharinganie zaczęły
wirować, po chwili się zatrzymały ukazując trzy toboe. Jego wizja zmieniła się diametralnie.
Teraz, był w stanie zobaczyć nawet pozostałości chakry unoszące się w dymie pod sklepieniem...
Przypomniał mu się wpis ojca, który przeczytał po obrazkiem Sharingana...
"Klątwa klanu Uchiha - Siła idzie w parze z cierpieniem..."

Gdy wrócił do wioski, ze względu na sytuację uniknął konsekwencji swoich działań.
Na pogrzebie nie płakał, stał tylko i beznamiętnie patrzył się jak opuszczają trumnę do grobu...
Po tym wydarzeniu Kyuzo zmienił się diametralnie. Coraz częściej prosił o przydzielanie mu misji
na froncie. Czasami nie było go w wiosce nawet kilka tygodni.
Stał się też bardziej okrutny i skuteczny w walce.
Z czasem zyskał sobie przydomek Konoha Kuro Hirameki...



(Czarny, Mroczny Flash Konohy - a co tam, jak szaleć to szaleć )
(Sorry za dziwny format, ale pisałem w Wordpadzie )


Zatwierdzono - Ok by Xen

Ostatnio edytowany przez DaveFreeMan (2009-11-07 12:49:46)

[Musisz być zalogowany, aby przeczytać ukrytą wiadomość]